Met lood in ons schoenen vertrokken we 2 juni op vakantie, zo vlak na het verlies van onze grote kanjer.
Eigenlijk hadden we helemaal geen zin om weg te gaan maar met thuisblijven kregen we ons ventje ook niet terug en we wisten dat we dan gelijk de camper wel zouden kunnen verkopen omdat als we nu niet gingen we er nooit meer mee weg zouden willen.
We spraken af er met ons drietjes wat van te proberen te maken en in Oostenrijk wisten we dat Ostara haar vriendje Falco er ook zou zijn dus we hoopten dat hij haar weer wat op kon vrolijken en gelukkig dat lukte hem!
Het is een vakantie geworden met een dubbel gevoel, waarin we een familiepak zakdoeken vol hebben lopen snotteren maar daarnaast toch ook genoten hebben
Zowel heen als terug hebben we op ons gemak gedaan en zoveel mogelijk over binnenwegen
Voorgaande jaren toen we onze toercaravan nog hadden reden we altijd in 1 nacht door Duitsland en nu met de camper hebben we er meerdere dagen over gedaan en dus eindelijk het land ook eens gezien en het rondtrekken door het buitenland is goed bevallen.